düşününce birden irkildi. otobüs bomboş olmasına rağmen bu iri-yarı adamın yanına oturması onu derim kuşkulara itmişti. neden onun yanına oturmuştu? bu 10 saatlik otobüs yolculuğunu beraber mi geçireceklerdi.
otobüs hareket ettiğinde şoför ve muavin dışındaki tek canlı bu iki kişiydi. onları tanıdık sanan muavin uyumak için soförün yanındaki koltuğa gitti ve ışıkları söndürdü.
uykuyla uyanıklık arasında gidip geliyordu. birden diz kapağanın üstünde bir el hissetti. evet bu adam bir sapıktı. artık emindi. bağırıp kurtulmak istiyordu. adam hemen elini ağzına götürerek bağırmasını engellemişti.
-sus lan sus.
-sapık! pis sapık. anneee. imdaaat.
-duyamazlar seni. sus! sus dedim sana. bu gece benim istediklerim olacak.
-abi nolur yapma abi. kurban olam abi. bokunu yiyim yapma abi. inicem ben. inmek istiyom.
-abi beni sev.
-nn ne? ne diyon abi sen?
-içimde gezdir.
-ühüüü. incem ben.
