kafamı ellerimin arasına aldım önce,
sıktım sıkabildiğim kadar tüm gücümce,
gelgitler oldu, hafif sarsıntılar beynimde ve;
gözlerim kapandı hahifçe...
çok sıkmışım,
yavaşça bıraktım, uyuştu baş parmaklarım...
kafamı ellerimin arasına aldım,
ve soyutladım kendimi elektronlarından bu saçma meydanın,
güneşin en tepede olduğu vakitlerde yaptım bunu
güneşe oldum olası gıcıktım ben, yaz çocuğu olmama rağmen...
ben hep yağmurlarda ıslandım...
sadece bedenimi değil ruhumu da yıkadı yağmurlar.
arındım...
kafamı ellerimin arasına aldım düşündüm saatlerce...
ne yaptım ben, ne yapacağım, ne yapmalıyım?
kafam kadar olsaydı keşke tüm sorunlar,
ellerimin arasına aldığım zaman çözebilecek, en azından görebilecek kadar.
görünmez saçma sorunlarla uğraştım...
duman duman biriktirdim herşeyi içimde,
ve yeni bir güne uyandım...
uyanmak sadece tabirden ibaretti
benim yaptığımsa sadece gözlerimi açmak...
kafamı ellerimin arasına aldım,
başladım şarkı söylemeye...
sesim güzel değildir ama bağırdım,
hiç detone olmadım!
sesim kısıldı, kağıtlara döktüm kafamdakileri...
ellerimin arasından döküldüler hepsi,
kafamı ellerimin arasına aldım... **
