kimse kusura bakmasın, benim için devrimci falan değildir bu kişi.
türkiye'nin bu günkü şartlarında silahlı eylemler gerçekçi midir? bunca yıl devletin kanlı eylemlerini eleştirip makyavelist tutumunu lanetlemedik mi? şimdi nasıl oluyor da bu kişi kahraman devrimcilerin arasında yerini alıyor?
ben de çıkayım camdan 'deniz'lere selam olsun deyim iki sivil öldürüp devrim kahramanları arasındaki yerimi alayım. şiddet gerekli yerde ve şartlarda kullanılabilir, o kadar polyanna değilim.
ama tek bir kişinin bile sebebsiz yere yaşama hakkını alarak kendine bir insan devrimci diyebiliyorsa ben bu kişinin yoldaşı değilim. o ölen kişi de devrim uğruna mı öldü, devrim yolunda olur öyle şeyler mi? olmaz, olmamalı.
sokaktaki insanlara sorun bakalım bu eyleme ne diyecekler, o 'kahraman devrimci' bizim hakkımızı mı savundu diyecekler. şimdi bu eylemden sonra medyada ve halk arasında emekçilerin sorunları, sıkıntıları mı tartışılıyor, krizin faturasının emekçilere çıkması mı eleştiriliyor? hayır. tam tersi devrim kavramı üzerinde antipati oluştu. bu eylemler yüzünden devrim deyince zaten sosyalizmi bilmeyen insanlar tüm solcuları terörist zannediyor. onlar da iki kitap okusun, haklısınız. ama okuyan insanların bile bu eyleme antipati duyması bir şeylerin yanlış olduğunu göstermez mi?
insanların algılarını yabana atamayız, senin yaptığın eylem dünyanın en onurlu, en iyi amaca sahip eylemi de olsa insanların seni anlayabildiği kadarsındır.
şiddete dönelim. geniş bir halk kitlesini arkana almadan polisle çatışmak gerçekçi midir? şartlar oluşur, halk bilinçlenir sonra tit gibi devletin destekleyeceği oluşumlara karşı kendini korursun, silahlanırsın. ortada v for vendetta filmindeki gibi halkın ayaklandığı bir durum yok. halk nasıl bilinçlenecek diyeceksiniz? en azından bu şekilde değil.
akp, mhp, chp gibi partiler emekçilerin haklarından bahsetmediğine göre sol parti ve oluşumlara çok iş düşüyor.
şu aşamada kanımca emekçiler, işçilere bir şeyler anlatılır, onların hakları dile getirilir. krizin etkileri, işsiz kalan insanların durumları ortaya konur.
son olarak ben solcular arasında bölünme olsun demiyorum, birlik ve bir çatı partisi fikri düşünülebilir. ancak bu eylemlere prim vermek kanımca solculuk hakkında antipati yaratmaktan başka bir şeye sebep olmuyor.
