Sınıftaki gerizekalı kızların sürekli babalarından bahsetmesi(babam çok iyidir,babamsız bir gün düşünemiyorum gibi)Öss ye gireceğimde yanımda olmayağını bilme,benim meslek sahibi olduğumu görememesi,evlendiğimi görememesi.Veli toplantılarında öğretmenin senin babanmı gelicek annenmi gibi sorularına maruz kalmak.Ulan liseye gidiyoruz ama hala bazı aptal öğretmenler baban ne iş yapıyor gibi aptal soruyu sormasalar olmaz sanki dimi?Tabiki öldü demiyorum,diyemiyorum çünkü.Babamın en yakın arkadaşı ölmüştü ve arkadaşının oğlu için babam demiştiki 'biricik oğluna doyamadı çokta seviyordu' sanki sen çokmu doydun baba ya.Ya bunu yaşamayan bilemez başkasının başına gelince vah.tüh deyip geçerdim ama yine evimde tüm sevdiklerim vardı ve ben mutluydum kaybeden değildim çünkü.o kadar çok anlatılacak şey var ancak buraya sığmaz.Eğer şuan yanınızda ise gidip uzun uzun sarılın ve öpün.insan kaybedince değerini çok iyi anlıyor maalesef ama çok geç oluyor...
