eskiden benim için mangal yapılan, çamurlarla doyasıya oynanan, apartman hayatı nedeniyle getirilen kısıtlamalardan kurtulduğum, özgürleştiğim bir yerdi çekmeköy. zira o zamanlar üsküdar'ın dar sokaklarında bisiklet sürmek ve hatta çıkıp evcilik oynamak bile imkansızdı, yasaktı.
sonra deprem oldu, çekmeköy birden kıymete bindi. büyük inşaat şirketlerinin villa ve site dikme yeri oldu. birden çevremdeki herkes çekmeköy'e taşınır oldu. maaile biz de bu furyaya katıldık. ve birden bütün o fikirlerim değişti.
bir kere bu guzide semtimizin çekmeköy sapağından baklacıya kadar olan kesiminde herhangi bir yere ulaşacak otobüs bulmak imkansız. iki tane hat var yanlızca 11çb ve 11 ct. onların da otobüs duraklarını bilmeyen çılgın şoförleri, saatinden 15 dk önce veya 15 dk sonra geçebilmek gibi garip özellikleri var. yolları bozuk, yolun kenarında otobüs beklemek imkansız. zira anınını diye selam veren kamyon şoförlerinden, at hırsızı tipiyle kavacıka gidiyorsan bırakalım abla diyen amcalarından tırsıyor bu bünye bir yerde.
çekmeköye çok taşınmak isteyenlere tavsiyem, ev için bir madenler, bir çamlık, bir şahinbey taraflarına baksınlar, ola ki lalezar konaklarından öteye taşınacağız derlerse de az yesinler bir otomobil alsınlar.
