nedense çoğu insanın çok korktuğu "lan kanser olayım ama dişçi koltuğuna oturmayayım" dediği illet hastalıklar bütünüdür. diş mevzusu hastalıktan çok bir problem olarak görülür bizim toplumumuzda. herifin dişi çürür ama sallanır da sallanır, oyalar da oyalar. umursamaz çünkü. yürüyorsa, hapşurmuyorsa ya da burnu akmıyorsa o hastalık mıdır canım!! korkulur bir de o koltuktan. koca koca herifler bile öldürseniz ağlamazlar ama o koltukta herkes ayrı bir tırsak ve ürkek olur. piskolojik bunalımlar baş gösterir. kimisi o kadar sıkar ki kendini diş dolgu yapımı sırasında bile sağa sola kusmaya başlar. gördüğüm için söylüyorum bunu da. rastgele değil hani.
bir de bunlar için özel hastaneler vardır. mesela özel dalak hastanesi yoktur ama diş hastanesi vardır. hassas bir mevzudur bu. doktorlar bile ayrı gariptir.
sözlük yazarları da bu mevzuda * çok acı çekmektedir. işin görsel yanı ayrı bir dert; acısı, kan bulamaçları ayrı bir derttir.
(bkz: sözlük yazarlarının diş hastalıkları)
