umudun ve umutsuzlugun olmadigi dünyadir.
dine sarilacak kadar umutsuzlugun, öte bir yerlerden medet umabilelecek kadar umudun ugramadigi, düz, gri ve bos bir dünyadir.
tadi tuzu yoktur.
savasi da yoktur diyecek belki kimileri.
hayir, savasi vardir.
bir toprak parcasina cit cekip "burasi benimdir" denilen ilk günden beri, insanlik tarihinde savas vardir.
din, savas makinerisinde yagdir, mekanizmayi akici kilar ama mekanizmanin kendisi degildir.
siniflarin ve özel mülkiyetin olmadigi bir cag gelse, erisebilsek ona, hala dine gerek var mi?
o cag'a erismek....iste bütün mesele bu...
erisemeyiz ki....
ona erisemedikten sonra, aldous huxley'in "brave new world" 'üne selam cakar gibi, korkunc bir dünyadir benim icin.
dünyada degismeyen tek gercek degisimdir.
dinsizlik de lafta durdugu gibi durmuyor.
"Die Lehre von Marx ist allmächtig, weil sie wahr ist!" sayiklayan "dinsiz" sistemler gördüm....
DNA'miz müsait degil mi bilmem, ancak dinsizligi bile dogma haline getirmislerin dünyasidir dünya, ben sahit oldum, bana yetti...
