Söyleyecek sözü ve kullanacağı argümanı kalmayınca, öğrenim gördüğü bölümden olsa gerek çeneye kuvvet uygulayıp "edebiyat yapmak"tan öteye gidemeyen yazardır*. Burdan kendisine sesleniyorum:
Senin o lise bahçesinden bozma, kutu gibi kampüsüne keyfimden gelmiyorum. Devlet baba "gideceksin" diyor. Gevezeliği, demogoji yapmayı bırak. iyi bir sanatçısın, rolünü çok iyi yapıyorsun, artistlik yapma!** Ayrıca kendisinin daha ilk yılı olmasına rağmen, beni yüksek lisans giriş sınavıma girmeden önce karşılayacak olması kendisi için yararlıdır. O giderken bazıları dönmektedir, bakıp örnek alsındır*.
Kendisi çekeceği fotoğrafı ahaliyle paylaşacağını söylemiş. Ah canım be, bu kadar mı içine sindiremedin o günkü laflarımı? Üzgünüm ama hepsi gerçekti*. intikam almaya çalışıyorsun ama yok olmuyor valla be!
Ha ama yine de seviyor muyuz kendisini? Tabii ki seviyoruz yahu! *
