aşk, siyaset, futbol, gündelik yaşam üzerine birşeyler yazar genelde. okumadan yazmanın basitliğinden korkarak okur da yazılan bir çok şeyi. gözlerinin feri sönene dek hem de... ruhunun derinliklerinde yaşattığı bir çocukluk vardır. ki gözgöze geldiğiniz anda görürsünüz bunu... bundan dolayıdır beki annesi ile her gözgöze geldiklerinde "büyü artık" şeklindeki nasihate maruz kalır. ve bundandır belki de babası saç-sakal traşından dem vururken bu nasihate atıfta bulunur.
anlatılanlardan, izlediklerinden ziyade yaşadıklarından yazarken kendini yazar gibi hisseder ve kendinden bir şeyler katabildiği oranda nitelik kazanır yazdıkları... gökyüzünü görmemiş bir insanın gökyüzü tanımı yapabilmesine ihtimal vermez istisnalar ile karşılaşmış olsa da hernekadar... ve çok gezenin, çok bileceğine inandığından olsa gerek acelesi olmadıkça vasıta olarak ayaklarını ve usunu kullanır gideceği yere varabilmek için. insanları çok sever. riyakarlıklarından, çıkarcılıklarından ne kadar nefret etse de, sevmiyorum sizi dese de yapı itibari ile vazgeçemez sevmekten insan olanı... şimdilik yazıyor. okuduklarını anlamaya çalışarak, yaftalayan ve yaftalananlara kahkahalar atarak, zaman zaman kanayarak ve zaman zaman kanatarak, üç bine yakın entrysini bir kalemde silmiş olmanın pişmanlığını taşımaksızın, yediği sikko bakınız ayarlarına aldırmaksızın... burasını sadece sanal bir ortam olarak ele almaksızın, değer vererek yazıyor. var olan sorunları dillendirdiğinde "sorun çıkartma" diyen yöneticilerin varlığına rağmen yazıyor... daha çok tıklanmak sevdasına kaliteyi düşüren bir patrona rağmen yazıyor. bir süre daha buralarda olacağına, iki satır daha karalayacağına inanarak yazıyor. sonrası allah kerim...
