bu toprakların en güçlü ve zengin edebiyat türüdür mazlum edebiyatı.
adı üstünde bir edebiyattır, sanattır nihayetinde. acındırarak kandırmaktır. bir tür duygu sömürüsüdür. bu coğrafyanın insanları duygusal zekaya sahiptirler. duygu ile yönlendirilirler, duyguları ile kararlar verirler. kavgada, dayak yiyen tarafı kayırırlar her zaman. dayağı hakedip etmediğine bakmaksızın. bir dönem yeşilçam sinemasında sırf anası orospu olduğu için, mapusa düştüğü için, aç kaldığı için hırsızlık yaptığı için, fakir olduğu için bu ve benzeri mazlum edebiyatı içeren filmlerle özdeşleşmiş küçük emrah ve ceylan figürlerini bağrımıza basmadık mı, peki bunu toplumsal duyarlılığımız yüzünden mi yaptık, bu böyle olduğu için, toplumsal olarak kendimize çekidüzen verip tüm orospulardan ve beni içinde bulunduğum duruma toplum itticilerden özür mü diledik.
elbette ki hayır biz bunu sadece duygularımızın kaşınmış olmasından duyduğumuz hazdan dolayı yaptık. çünkü bizler birilerinin duygularımızla oynamasından zevk alan bir toplumuz.
mazlum edebiyatının işlemesi için duyguya, duygusallığı ve cehalete ihtiyacı vardır. ortadoğu insanlarının da en duygusallaştıklarını duygu da şüphesiz din duygusudur.
bu sebeple mazlum edebiyatını bir de din istismarı üzerinden yönlendirirsen, dadından yinilmez. sizi hiç bir engel durduramaz.
bu sebeple bizim ve bizimki gibi ülkerde mazlum edebiyatı siyasi bir araç olarak sıkça kullanılır. işler sarpa sarınca bilerek ve isteyerek tepki doğuracak eylemler de işte bu yüzden yapılır.
