beni msnye eklediğin günün 1 ay sonrası gel buluşalım dedikten sonra saran heyecan. Ve 2 hafta sonra en iyisi arkadas kalmalıyız ikimizinde kalbinin kırılmaması gerekir sözün.
Ne lan bu mehter marşı gibi 2 ileri 1 geri hareketler. Bu yüzden mi onca mesajlaşmalar, dışarda eğlenemeler, güzel geçen vakitler...
Al sanada yazım.
Yazımda, kışımda olacakken birden yazılan bu kinli cümlelerden sonra sanırım bidaha seni hatırlamayacam.
Yoksa unutucam mıydı lan o ? Her neyse..
bu linki sana yollayacam ve ilk gelen yazıyı edit olatak aşağıya ekleyecem.
Sensiz olan günlerimin değil de senle olan günlerimin, doğan güneşin taaa....
Başkalarında seni görmemek dileği ile...
yazıyı okuduktan sonr gelen edit : (link mail atılmıstır. Geri dönüşte maille olmustur.)
inanmıyorum sana. Bu kadar sevdin mi beni gerçekten. Peki sevdiysen niye bu kadar kin besledin ki? Ama nasıl oluyor anlamadım * niye bunları yazma ihtiyacı duydun *. Gerçekten bir şey anlamadım. Şimdi sen beni hala seviyormusun, sevmiyormusun * Şimdi sen benim bu yazdıklarımıda oraya yazarsın. Eğer yazarsan birdaha konusma benle.
Not1 : Yaşasın kötülük.
Not2 : Konuşmayacakmış. çokta umrumdaydı.
Not3 : Birazda o kafayı yesin.
Not4 : Zaten bir şeyleri anlayabilseydin, öyle bir yeteneğin olsaydı daha farklı olurdu...
