osmanlı devleti sömürgecilik açısından bakılırsa en büyük sömürgeci devletlerden biridir. fakat akıllı politikaları ve sahipleniciliği ile bu sömürgeciliği hoşgörü ve sevgiyle gerçekleştirmiştir.
kendisine bağlı bulunan özerk bölgeleri dahi eşit şartlarda yönetme yoluna gitmiştir. aldığı vergilerin karşılığını yine hizmet ve koruma olarak bu bölgelerde vermiştir.
osmanlı devleti hakimiyetindeki tüm toprakları kendi toprağı olarak benimsemiştir.
devşirme sistemini dahi ele alırsak, fakir ve gayrimüslim( müslüman ailelerin de çocukları devşirme olarak alınmıştır) ailelerin çocuklarını devşirme olarak almış ve aileleriyle bağlarını koparmıştır. bunun zoraki bir alıkoyuş olmadığı muhakkaktır. tam aksine aileler bu sayede devletten yardım almış ve yaşadığı sıkıntılar önlenmiştir.
bu sistemde amaç asimiledir. yabancı kültürleri kendi osmanlı kültürü içinde kaynaştırmak ve ileride çıkabilecek kültürel hizipleri önlemektir.
ayrıca hareme alınan yabancı uyruklu kızların hepsi hükümdarın seçmece usulü karısı yapacağı kızlar da değildir elbet. bu kızlar da eğitim almakta ve devşirme olarak yetiştirilen çocuklarla evlendirilerek bir nevi osmanlı devletine bağlı kılınmaktadır.
sonuç olarak osmanlı sömürgeci bir devlettir. emperyalisttir. ama zalim değildir.
sahiplenici ve koruyucu özelliği onu sömürgeci durumdan kurtarmış ve büyük bir imparatorluk haline getirmiştir.
