ilyas başsoy'un birgün gazetesindeki 27 nisan 2009 tarihli yazısından alıntıdır:
1)Bundan önceki tüm örgütler, topluluklar ve gruplardan sıyrılacaksın. Özellikle devrimcilikten vazgeçip sadece kinleri ve hırslarıyla ve artık solmuş olan solculuklarıyla bitkisel hayat yaşayan eski solculardan vebalı gibi kaçacaksın. Çünkü bu insanların bir çoğu gerçekten de vebalıdır. Tüm kinleri, tüm hırsları, tüm hikayeleri kendilerine kalsın. Eğer bir devrimci olacaksan ilk devireceğin şey onlar olmak zorunda.
2)Terbiyesiz bir solcudansa, saygılı bir dindar veya milliyetçi (Türk veya Kürt) genç bin kere yeğdir. Arkadaşlarını seçerken ağızlarından çıkan laflara değil gözlerinden gelen ışığa bak.
3)Saygılı olmak uzlaşmak değildir. iyi olduğuna inandığın bir insan sana faşizmi övebilir. Faşizme elbette kulak asma ama ona yine de saygılı ol ve yarattığın bu saygı ortamında tartışmanı yap. Söylemleri kır ama kalpleri kırma. Çünkü kalpleri bir kez kırarsan başka kıracak hiçbir şey bulamayabilirsin.
4)Polis teşkilatı ile polisi bir tutma. Polis düşmanı olma. Polis toplumun en sömürülen, en horlanan, en ezilen gruplarından biridir. Polisler berbat suçlar işleyen tehlikeli insanlarla, hayatlarını riske atarak mücadele ederler. Kritik anlarda her zaman doğru kararı veremezler. (Sistemli ve bilinçli yapılan fenalıklardan bahsetmiyorum. O işleri yapanlar zaten hep geridedir.) Ayrıca solculara karşı katıksız bir nefret eğitiminden geçmişlerdir. Tıpkı senin onlardan katıksız nefret etmek üzere eğitilmen gibi. Belki de bu bir oyundur. Belki de dayak atan da, yiyen de bu oyundaki piyonlardır. Belki de siz kardeşsiniz. Bir düşün bunu. iyi düşün.
5)iyi ol. Çevrene iyilik saç, yardım et, üniversitede eski kitaplar dağıt, evini herkese aç. Arkadaşın arkadaşa yapacağı en kötü şeylerden biri "ima"da bulunmaktır. Kimseye 'ima' etme. Derdini düz cümleler kurarak söyle. Eleştirilerini kavga anında değil, tatlı tatlı otururken nazik bir şekilde getir.
6)Kavgada galip gelmek için 'kitaplar ezberleyen' insanlar olacaktır. Ne yumruğunu, ne sözcükleri birini dövmek için kullanma. Hayatın kendisi politikadır ama politika hayat değildir.
7)En büyük ahlaksızlık insanları sömürmektir. insanları hiçbir şekilde sömürme.
8)Dindarlara ve milliyetçilere gösterdiğin anlayışı solcu kardeşlerinden esirgeme. En akıllı ve en bilgili olanlar genellikle onlardır. Solculuk yetimlik gibidir. Kimseye sığınmadan sesini çıkartabilene hep saygılı ol.
9)Bilmediğin konuda tartışma. Tartışırken çok konuşma ve dinlemesini (gerçekten dinlemesini!) bil. Bir aptal olmamak için bol bol oku ve çok daha bol düşün.
10)'Eylem' illa ki, yürüyüş yapmak, bildiri dağıtmak olmayabilir. Bazen sadece 'var olmak' bile bir eylemdir. Fowles'in sorusuyla; "Eylemin sana ve fikirlerine katkıda bulunuyor mu?" Cevabın hayırsa o eylemi yapma veya eyleme katılma.
11)Annesini, babasını ikna edemeyen hiç kimseyi ikna edemez. Hayatını fütursuzca risklere atar, okulunda başarısız olurken, anneni babanı aklına getir.
12)Sen bir sosyalistsin. En bulunmaz kumaşsın. Ne kendini yok etmeye hakkın var, ne de çevreni. Mantıksız bir şeyi yapmak, mantıklı bir şeyi yapmamak zorunda değilsin. Çekip gitmek dahil, her şey, her zaman senin elinde olmalı.
13)Güç ve hak bedenlerin kiracısıdır. Güçlünün değil haklının yanında olmak, bu nedenle çok zordur... Dün haklı ve güçsüz olan, bugün güçlü ve haksız hale gelmiş olabilir. Diyalektiği sadece Marx'ta değil, Yunus Emre'de de aramasını bil.
14)Tartışmalar ve gerilimler yüreğini sertleştirir. Bundan hep kaçın. Müminler günde 100 defa şu sözü söylüyor "Esirgeyen ve bağışlayan Allah'ın adıyla"... Esirgemek ve bağışlamak seni yüceltir. Yüreğini kinlerle değil, sevgiyle besle. Ne affetmekten kork, ne yeniden başlamaktan, ne de aşık olmaktan.
15)En yalnız hissettiğin anda bile seni izleyen ve analiz eden sayısız göz vardır. Farklı görülebilir, eleştirilebilir, lanetlenebilirsin. Bu durumda şunu düşün: Doğru yolda mıyım? Eğer doğru yoldaysan bunların önemi yoktur. Çünkü bir gün seni izleyen 'bir başka'ları dile gelir ve doğru olan herkesle aynı yolda buluşursun.
