sessiz bir yerdi, kimsesizdi artık duvarlar, ancak maviye boyanmıştı.gidiyordum şikayet etmeden.derinliğe kapadım önce gözlerimi.derken saatin tik takları duyulmaz oldu ve bu oda her zamanki gibi huzurluydu.yüzümde küçük bir gülümseme vardı...tıpkı hayatla alay eder gibi...bir süre önce onun benimle alay ettiği gibi!
