celalettin cerrah'ın emniyet müdürlüğünden istifa etmesi için kampanya tarzı bir istek. münevver karabulut cinayeti hakkında, "ailesi takip etseymiş" dediği için ona halk tarafından gösterilen tepki. yerindedir.
bu cümlede emniyet müdürünün karabulut ailesine bir ayar verme isteği var sanki. halbuki kendisi cinayetle ilgili konuşmalıdır sadece. bir ailenin kızını takip etmesi veya etmemesi onun problemi değildir. bu konu hakkında konuşarak bir ailenin kızını nasıl büyüttüğünü, onunla nasıl ilgilendiğini yargılamak ona düşmüyor.
bu olay, celalettin cerrah hakkında, bu adam nasıl bir emniyet müdürüdür dedirten sadece binbir olaylardan biridir.
yurdum insanı, celalettin cerrah'ın işini senelerdir kötü yaptığının bilincinde olarak bugünü beklemiştir istifasını istemek için. çünkü güzel yurdum insanı, tepkisini göstermek için haksızlığa uğrayanları, katledilenleri takmaz, onlardan biri ufak bir bebek veya bir lolita, şirin bir genç kız olana kadar. neden ? çünkü yurdum insanı ağlamak ister, dram ister. bu dünyadan çok erken göçüp gitmiş masum bir hayat, taze bir güzellik ister ağlamak için. ve ölen insana ağlamaz, giden güzelliğe, masumiyete ağlar. (bkz: #4914352)
veya, acaba cem garipoğlu bu kadar zengin olmasaydı, halk bu kadar ayaklanır mıydı ? sanmıyorum.
neyse... burada aslen düşündüren olay cerrah'ın tamamen haksız olmamasıdır.
17 yaşında bir insan çok gençtir. zannettiği kadar olgun değildir. evet, ailesi tarafından takip edilmelidir. takip edilmelidir derken 50 metre arkasında yürümekten bahsetmiyorum. fakat ona "nereye gidiyorsun ve kimle gidiyorsun ? nasıl gidiyorsunuz (arabayla mı ? yürüyerek mi ?) ? saat kaçta geleceksin ? sana sık sık telefon edeceğim. kim o gittiğin çocuk ? ben onu yeterince tanımıyorum, tanışayım ondan sonra çıkabilirsin. bir yere gideceksen bana telefon aç nereye gidecegini söyle. şu saatte evde ol." demek yobazlık değildir.
maalesef 17 yaşındaki münevver ailesinin az tanıdığı bir erkekle çıkmıştır. ve saatler sonra ailesi onun öldüğünü öğrenmiştir. karabulut ailesini suçlamadan ve yargılamadan - suç, cerrah'ın ima ettiği gibi ailede değil, tamamen cem garipoğlu ve belki yanında bulunanlara aittir - burada aklıma gelen ilk soru onların nasıl çok genç olan kızlarını tanımadıkları bir oğlanla öyle bırakmalarıdır.
bir de amerika'lılara güleriz, "hahaha kız bir erkekle tanışınca anne-baba hemen tanışmak istiyor" diyerek. neredeyse pezevenk deriz. ama bizim yaptığımız daha mı iyi sanki ?
nota bene : "eh ne güzel demek ki ona güveniyorlardı" demek saçmalıktır. bir insana güvenip onu korumak isteyebilirsiniz. bu soruları sormanın amacı çocuğun başına bekçi kesilmek değildir. onu korumaktır.
nota bene 2 : münevver'in bu olayda bir suçu yoktur. televizyonlara çıkıp suçu ona yüklemek isteğiyle ona hafif kız tarzı şeyler diyenler, dinciler, ahlaksızlar bu entryde tasvip edilmiyor.
edit ve nota bene 3 : herkes bir psikopatın eline düşebilir. ebeveynlerden ilgi gören de görmeyen de. fakat nerede ve kimlerle olduğunuzu bilen bir anneniz, bir babanız, bir aileniz olursa, bu tehlike yok olamaz tabi ama azalabilir. şahsen, saçma buluyorum "ama ilgi görmesi o oğlanın eline düşmesini önleyemezdi" diyenleri. nerden bilebilirsin ? belki böyle olmazdı. belki hayatta olurdu. bu "belki" bir hayat kurtarabilir.
