arkadaşım, sırdaşım, yoldaşım... insanların derdine kendi derdinden daha çok üzülen, duygusal, sevgi dolu bir insan. güldüğünde gözlerinin içi gülen, hayata çok ama çok bağlı bir kız. beraber muhabbet ettiğim, gözlerim dolana kadar gülüp sonra da gözlerim şişene kadar ağladığım arkadaşım...
hatırlıyorum... bi gece müzik dinliyorduk. hayallerinden bahsediyordun ve nedense hiç gitmiyor aklımdan o hayaller... ne kadar küçük şeylerden mutlu olurdun oysa... öyle büyük hayaller de değildi yani. biliyordum yapardın sen, hayatta hep başarılı olmuştun çünkü... anlattığın hayallere hep gerçekmiş gibi kulak vermiştim ben...
görmek istediğin yerler vardı... "gidicem burcu, ölmeden görmek lazım. çok merak ediyorum." diyordun. bende "gidersin elbet, sen gitmicen de kim gidicek gezginci" diyip gülüyordum. çünkü biliyordum münevver'im birşeyi kafasına koydu mu yapardı.
dalga geçerdim seninle... hiç alınmazdın "nasıl olsa deli" diye... "yahu bari benimle bi bira iç valla bişi yapmaz" der ardından da nuri alço taklidi yapardım. çok gülerdin o halime... sonra da "sen bırak şimdi içkiyi de şarkı söyle" derdin... bende ne istersen söylerdim...
çok konuşurdun... herşeyi biliyordun sanki. ne konu açarsak ilk konuşan sen olurdun. ama hiç bi zaman geveze olmadın. hep bizim -tabir-i caizse- en bıcır bıcır olanımız ve samimiyetine en çok güvenilenimiz olmuştun...
şimdi "keşke" leri sevmediğimi bile bile bana "keşke" dedirtiyorsun...
keşke yanımda olsan da yine sabaha kadar gülüp sonra hüzünlü bi şarkıda yine gözlerimiz dola dola ağlasak, gitmek istediğin yerlere gitsen, yine nuri alço taklidi yapsam sana ve o bitmeyen neşenle gülsen, istediğin şarkıları söylesem sana ve başımda durmadan konuşsan...
çok özledim seni münevver'im. biliyorum allah iyileri önce alır yanına... sen çok ama çok iyi bir insandın... ve biz seni hiç unutmayacağız...
seni böyle canice katledenleri de UNUTTURMAYACAĞIZ!!!!!!!
