En sonunda öğrendim galiba, Aklımı kullanmayı..
iyice tanımadan hiçbir insana bağlanmamayı..
Kimseye güvenmemeyi..
Beni takmayanı takmamayı..
Karşılıksız sevdalarda üzülmemeyi..
Verdiğim değeri haketmeyen insanları silmeyi..
Arkama dönüp bakmamayı..
insanları değiştiremeyeceğimi..
Özellikle "yalancıları" ..
insanların dolduruşuna gelmemeyi..
Çamura taş atmamayı..
Hiçkimse için kendime olan saygımı yitirecek bir şey yapmamayı..
Belki ve keşke ile başlayan cümleler kurmamayı..
Gözyaşlarımın değerini bilmeyi ve onları değmeyecek şeyler için harcamamayı..
Bir çift tatlı söze kanmamayı..
Ben izin vermeden kimsenin beni üzemeyeceğini..
Kendimin her şeyden önemli olduğunu Öğrendim..
insanları ne kadar düşünürsen düşün, onların seni düşünmediklerini ögrendim.
Her ne kadar Onu çok düşünürsen ve gitmesini istemsende yine gidebiliceĞini ögrendim.
Dilin karşısındaki gözlere karşı söylemediği sözleri parmakların kolaylıkla yazabildiğini öğrendim..
En fazla önemsediğim kişilerin benden hep uzaklaştığını öğrendim..
iyi insanlar olmanın hep iyi sonuçlar getirmediğini ögrendim..
Kalbin ne kadar kırlmış olursa olsun, Dünyan'nın senin acılarından dolayı durmayacagını öğrendim..
herşeyi öğrendim sevgili.. herşeyi öğrendim de unutmayı bir türlü öğrenemedim..
