normal,-li Fr. normal
is. 1. Aşırılığı, eksikliği ve taşkınlığı olmama, ortalama durum. 2. mat. Bir eğrinin bir teğetine değme noktasından çizilen dikme. 3. sf. Kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun: Atatürk'ün normal zamanlarda insana okşamak arzusu veren ipek gibi saçları birdenbire yelelenirdi.-Y. K. Karaosmanoğlu.
Güncel Türkçe Sözlük
yaşadığımız ve bir türlü anlamlandıramadığımız, alışamadığımız, mutsuzluk kaynağı olan, çığrından çıkmış bu çağda, kim normaldir, kim anormal sıkıysa yeniden belirlesinler.
