günler günleri, aylar ayları kovalarken imkanlar dahilinde görüşememenin içte yarattığı hem güzel hem hüzünlü, biraz acıklı, biraz ağlak duygudur.
güzeldir, sevgilinin adının geçtiği her cümle gibi.
ve hüzünlüdür. her an düşünülen kişinin yanında olamamak. ilk zamanlar kağıda kaleme döker içini insan, kelimeler kalpten dökülürcesine. bir süre sonra özlem büyür. özlem büyüdükçe, dışa çıkamaz hal alır. el uzaklaşır kalemden, sözler dökülemez dilden. ifade etmek zorlaşır artık o duyguyu.kendi kendine iç konuşmalar takip eder geçen günleri, kimi zaman göz yaşları. her işe başlarken onunla başlamak, onunla uyumak, onun rüyasına gecenin bir vakti gerçekmişçesine bir mutlulukla uyanmak, tekrar uyumak, sabah gözlerini açarken yine onu düşünmek ..... **
