Bizzat yaşanmışlığı vardır.
Kadıköy'den Kızıltoprak'a giderken. Kış ayında bir akşam vakti.
Yaşlıca bir hanım hapşırdı ve ağzını kapatmaya yetişemedi.
Neyse, mendil verdiler sildik falan.
Hanımefendi çok utandı. Özür diledi defalarca. Ben onun utanmasından ezildim rahatlatmaya çalıştım arkamı döndüm önemli değil insanlık hali takmayın kafanıza derken teyze yüzüme hapşırdı.
Önüme döndüm ve sustum.
