bacak kadar çocukların çeşitli hareket ve nağmelerle büyük insan taklidi yaptıkları, bünyemin kaldırmakta zorlandığı yarışma programı. bu çocuklar büyük ihtimalle evde saç fıçası veya mikrofana benzettikleri her nesneyi alıp ayna karşısında şarkı söyleyen, bir kaç hafta içinde birbirlerini tekmeleyen televole sanatçılarına dönecek çocuklardır.
ya bari çocuk şarkıları söyletseydiniz sübyanlara dedirten bir yarışmadır. çocuklar güzel söylemiyor demiyorum; oradaki teyze ve amcalarından daha iyi söylüyorlar kesinlikle ama o tripler yok mu?
çocuk masumiyetini bırakmamış triplere bürünen, büyükler gibi hareketler yapıp büyükler gibi efkarlanmaları içime darlık getirmiştir.
bacak kadar kıza iç çektirmek, göbek attırmak umarım hüseyin üzmez leri daha bir harekete geçirmez...
bir çocuk eğlencesi olacak şarkı söyleme aktivitesini, onlar için hırsa rekabete belki de hırsın yaratacağı kişilik bozukluklarına döndürmenin ne alemi vardı bilmiyorum.
çocuk zaten öğrenim hayatı ve iş hayatı boyunca bu duyguları çeşitli sınavlarla doya doya yaşayacaktır. bırakın da çocuklar sokakta, evde, tuvalette vs eğlenmek için şarkı söylesin!...
(bkz: kayıp nesil)
(bkz: mutasyona uğramış çocuklar)
