77.
-
Türlü türlü cefanın
Adını aşk koymuşlar.
* * *
Aşk aşıkı şir eder,
Aslanı zencir eder,
Katı taşı mum eder.
* * *
Dervişlik baştadır, tacda değildir,
Kızdırmak addadır, saçta değildir.
* * *
ilim, kendini bilmektir.
* * *
Dağlar nice yüksek ise, yol anın üstünden geçer.
* * *
Dünyada dertsiz baş olmaz.
Derd'olanın ahı dinmez.
* * *
Cümleler doğrudur sen doğru isen,
Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.
* * *
Bu dünyaya gelen gider.
Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?
* * *
Eğer bir müminin kalbin kırarsan
Hak'ka eylediğin secde değildir.
* * *
Aklı olan korkmak gerek
Nefs elinden, hırs elinden.
Nefstir seni yolda koyan,
Yolda kalır nefse uyan.
* * *
Sabır saadeti ebedi kalır
Sabır kimde ise o nasib alır.
* * *
Eğer hor eğer hürmet
Kişiye sözden gelir.
Zehr ile pişen aşı
Yemeğe kim gelir.
* * *
Beni bende demen bende değilem,
Bir ben vardır bende benden içeri.
* * *
Sevelim, sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz.
gibi insanı yüzlerce defa düşünmeye iten, nefsiyle savaşa sokan anadolunun en büyük halk şairidir.
