rüyada kendini metallica konserinde görmek. akabinde kirk'ün sahnede ölmesi. birden yanında bitiverip, kirk'e sarılıp hayvanlar gibi ağlamak. "körrrk ölmeeee. babaaaa." diye haykırmak... joe satriani'nin jimi hendrix olayından esinlenerek gitarı yardırıp virtüöz olmaya yemin etmek.
hatta kirk'ü o kadar çok sevmek ki, tüm bunların kabus kategorisine girmesi. akabinde uyanıp fade to black intro-outro çalmak, geri uyumak.*