fredy'nin kabusu filmi çocukluğumun içine sıctı afedersiniz.
eminim bütün yazarlar aynı şeyleri düşünüyordur.
şimdi efendim igrenc bir durum malumatınız. bu ve benzeri korku filmlerini sanki bir bok varmış gibi izlerdik.
çoğu zaman ebeveynler karşı cıkardı bu filmleri izlememize ama erkeğiz ya! büyüğüz ya! lan izlerdik. bende izlerdim. sonra çişe annemle giderdik.
sanırdım ki bu fredy pisuvardan çıkıp çükümü koparacak.
korkardım sende korkuyordun gülme.
şimdi filmi izledikten sonra tuvaleti gelir kişinin o korkudan.
ancak korkudan gidemez garip. annesine ablasına abisine yalvarır tabi tuvalete beraber gidelim diye. ancak gelmezler kofteler.
sizi yalnız bırakırlar.
eliniz mahkum tek başınıza gidersiniz.
şimdi ben kendim bizzat şöyle yapardım.
ilk önce gider tuvaletin lambasını açardım sonra odaya tekrar geri koşardım.
baktım sakatlık yok tekrar koşar tuvaletin kapısını açrdım odaya tekrar koşardım.
baktım sakatlık yok donumu sıyırırdım -ki erkek olduğuma bu durumlarda şükrederdim- tuvaletin kapısına koşar kapıdan deliği tutturmaya çalışırdım.
tuvaletin fayanslarını yıkardım yani.
sonra işimi bitirir lamba ve kapıyı aynen olduğu gibi bırakır odaya kaçardım.
annem çok kızardı ama ben çok korkak birisiydim.
peki akıllanır mıydım? tabiki de hayır ! bir sonraki fredy'nin kabuslarını beklemeye başlardım. ehe eğlenceliydi ama.
