ben müslüman falan değilim , dinde beni hiç ilgilendirmiyor.
şeriat hükmü bir ülkedeki insanların eksiksiz %100 ünün müslüman olması ve bu insanların %100 ünün şeriat hükmü istemesinden sonra gelebilir. %1 i dahi istemediği taktirde bu tüm ülke insanları için konulamaz. çünkü demokrasi dediğiniz şey şeriatla hiç bağdaşmasada çoğunluğun istediğinin olması değildir. demokrasi tanımı yanlış biliniyor.
demokrasi : çoğunluğun istediğinin yanında bunu istemeyen azınlığın çoğunluk kadar* haklarının korunmasıdır. kaldıki müslümanlık dinlerin içindeki en parlak din olsada abartıldığı kadarda evrensel bir din falan değildir. ben müslüman değilim ve inanç benim bu ülkede ki en önemli özgürlüklerimden biridir. buna şeriat isteyen yurttaşlarım karışamaz. ve inanmadığım bir dinin kurallarına göre de yaşamaya beni kimse zorlayamaz. burası mustafa kemallerin ülkesidir. burada her insan din ve vicdan hürriyetinde serbesttir. o yüzden şeriat beni zerre ilgilendirmez. burada şeriat müslüman kardeşlerimin istediği bir hukuk şekli olabilir. lakin bilinmelidir ki birlikte yaşama inanmalıyız ve kendi istediklerimizi istemeyenlere empoze etmemeliyiz. bu yüzden türkiye bir din devleri değildir. ve türkiye devletinin bir dini yoktur. ve bu ülkedeki yurttaşların din özgürlüklerini devlet sosyal devlet görüşünce sağlamak zorundadır. ve tekrar ediyorum ben müslüman falan değilim dinde beni zerre kadar ilgilendirmiyor ve ülkemi delicesine seviyorum. bu yüzden şeriat gibi boş hayaller yanlızca bizim kardeş olmamamızı engeller...
