187.
-
Balık deryayı soruyor balığa
Balığa cevap veremiyor balık
Gün dönünce birden karanlığa
Güneşi yok sanıyor insanlık
Ey dünya körlüğün ne büyük
Kara cehalet belinde kuşak
Sanki iyilik, cihana bir yük
insanlar artık, şeytana uşak
Balık arasın denizde deryayı
Birgün susayacaktır elbet
Gece bulunca birden sabahı
insan güneşi görecektir elbet
Ey dost, inanmazsın, başım üstünde yerin
Fakat neden uzanır, benim inandığıma dilin?
Affet merakımı, lakin sormam gerek:
Madem yoktur sana göre ne tanrı, ne ilah
Neden düşmez dilinden, yok dediğin allah?
soran saipsiz.
