önce kaf dağının arkasında gizlersiniz onları,
yavaş yavaş çıkarırsınız sonra gün ışığına...
kaf dağının karanlığı nemlenir onlar
ufacık bir rüzgarda kırılıverir tek tek...
ellerinize alırsınız dağılmasın diye,
dağılır batar yüreğinize, gözlerinize,
kalbinizi esir alır saçma hayaller,
bata çıka yaşanan sessiz ölümler,
güneş her doğuşunda kırıklarını tazeler...
hayaller...
gece gibi, ay gibi, yıldız gibi...
