çocuk olmak özgür olmaktı sorumluluğun olmamasıydı rahatlıktı kıymetini bildim pişman değilim. şimdiki çocuklar benim yaşıma geldiklerinde bunları söyleyip pişman değilim diyebilecekler mi? beklemek lazım..
-yola iki tane taş koyup kale yapılır birisi topa vurduğunda taşın üstünden mi gitti yanından mı gitti hep tartışılırdı siz o kavganın ne kadar güzel birşey olduğunu bilirmisiniz?
-direkler olmazdı top üstten giderdi, kaleci ona yetişirdi lan diye yüksek bir ses duymanın zevkini bilirmisiniz?
-bakkaldan çalınan süpriz yumurtanın içindeki oyuncağın kimde kalacağı sorunsalını çözmenin tadını..
-annnnee karnım acıktı ekmeğin arasına birşey koy at deyince annenizin gel kendin al şu elinin yüzünün haline bak tüüüh demesindeki tadı..
-bayramlarda kalitesiz şeker verenlerin şekerini direkt dışarı atmanın tadını..
-yada karşı mahalledeki çocukların birisinin sizin arkadaşınızı tartaklamasını sonucu çıkan kavgadan sonra birde anneden dayak yemenin tadını..
-taksi zillerine basıp gelen taksiciye abi bir kadın bastı sonra gitti bilmiyoruz demedeki heyecanın tadını..
-topunuzu kesen zemin kattaki teyzenin camını kırmak için yapılan planın tadını..
-bir kızın elini tutunca lan kızın elini tutmuş vayy bee diyen arkadaşlarınızın o gözlerindeki sıcaklığı..
- eve geç gelince annenizin artık ağzına biber sürücem demesi seninde yok ya hep aynı şeyi söylüyorsun daha hiç sürmedin demesi üzerine annenin ağzına biberi sürüp banyoya kilitlemesindeki o zamanki acıyı şimdi tadı..
bilirmisiniz ? bilebilecekmisiz çok üzülüyorum. büyüyünce zaten yeteri kadar sahtekarlık içgüzarlık görüceksiniz şimdi de internet kafelerde zaman geçirip ilerde anlatıcak anıları oluşturamıyorsunuz.. siz mi öndesiniz ben mi? ben öndeyim çünkü benim insanlarla paylaşacak o kadar çok seyim varki.. size de suç bulmuyorum sizin de suçunuz yok aslında..
