batışıyla ilgili yüzlerce kehanet bulunan, çok taşaklı bilimadamı edasıyla 8 yaşımdan beri incelemeye koyulup hakkında 73 adet kehaneti derlediğim muhteşem gemidir, filmiyle anılması yersiz ve saçmadır. film sadece titanik'in nasıl bir gemi olduğu konusunda fikir verir. titanik'le ilgili bilinenler hep filminden gelir, bay murdock'ın niye kendini vurduğu falan filan, hikayedir hepsi. gemide öyle bir aşk da yaşanmamıştır. jack kumarda kazanıp da binmemiştir o gemiye. belki olmuştur bilemeyiz, ama 15 nisan gecesi batan titanik bu olaylarla alakası olmayan görkemli bir gemiydi.
an itibariyle ağlama sebebimdir. çocukluğumda çok etkilemişti hacı, şimdi tekrar görünce tutamadım. çok kötü lan, ben de görseydim. ölseydim, ama olsaydım o gemide.
edit: hava atasım var, filmini de 14 kez izledim. 9 yaşımdayken 40 lira biriktirip orijinal cd'sini de d&r'dan aldım, hala da saklıyorum. eve gelen kızlara da hep titanik izletirdim. vcd vardı bizim bi' tane, ona takardım cd'yi, play derdim ve izlerdim.
ilk izlediğimde geceydi, yanımda annem vardı. havaifişek atıldı tam o an, korkup ağladım; televizyondan geliyor sandım sesler. korktum, babam evde değildi. meğer parktan geliyormuş, ne ödlek herifmişim.
bu da bir kehanet değil midir dostlar? der meister gibi cesur bir veledin 9 yaşında titanik izlerken ağlaması, parktan tam o an havaifişekler atılması?
neyse, sinirlerim boşaldı, veya boşandı benim. eski sevgilim de "birlikte ışıkları kapatıp izleyelim" derdi. o geldi aklıma. gece oldu ben garipsenir oldum. allah belamı versin, pruva götüme girsin sözlük.
