en az ilki kadar güzel belgesel. hatta ben bundan daha çok etkilendiğimi söyleyebilirim.
küresel metalin sosyal yönüne vurgu yapmaya çalışıyor sam dunn. uzakdoğu ve ortadoğu daki ülkelere metalin nasıl geldiği ve toplumda nasıl bir etki yarattığı araştırılıyor. özellikle uzakdoğu ile ilgili kısımlar belgeselin ana fikri açısından son derece önemli. japonya ve çinde ağır çalışma koşulları ve disiplinden bunalan insanların sosyal yönden patlaması için önemli bi araç metal müzik. highway star'ı deli gibi söyleyen caponlar hayli güldürüyor insanı.*
bunun dışında çin grupları merak uyandırıyor feci şekilde. çin'in ilk metal grubu Tang Dynasty saygıdeğer bi abi tarafından kurulmuş. sevdim. asıl bomba ise pekin'in underground ortamı. sam dunn belgeselde bu ortamı şöyle tanımlıyor zaten;
"yolculuğumda duyduğum en karanlık, en aşırı metal üreten ortam"
harbiden de öyleymiş. o nedir lan öyle? yuh! özellikle belgeselin 51:35 lik dilimindeki grubu bulmak için yoğun bi araştırma yaptım. işte sözlüklerde ilk kez efendim! gönül rahatlığıyla tıklayabilirsiniz karşınızda;
(bkz: voodoo kungfu)
belgesele dair kısa notlar;
- sam dunn'un endonezya de abdest alıp cumaya gitmesi yaran bi olaydı.
- Varg Vikernes faşosu salem'e posta kutusunda bomba yollamış.*
- iran da bi metal grubu yasak olduğu için vokal yapmadan konser vermiş. seyircilerde oturarak izlemiş. *
- Kobi Farhi'nin dediğine göre türkiye deki fanlar ellerini açıp dua ederek konserleri izliyormuş. **
- son olarak dubai deki fanlar çok komikti. len böyle enselerinden tutup çekip sarılasım geldi heriflere.*
