muhteşem bir şarkı.
insana deli gibi "new york'a git, sonra dönerken çığlık çığlığa bu şarkıyı söyle." dürtüsünü aşılayan ilginç bir deneyim.
sanki dünya üzerinde başka hiç bir şarkı kalmamış gibi, tekrar tekrar başa alınası.
sarıp sarmalıyor, eşlik ettiriyor, hatta şu sözlerle kendine aşık ediyor:
"it's easier to leave than to be left behind...
leaving was never my proud!!!"
bir fırtınaya kapılmış, savrulmuş ve fırtına dindiğinde öylece ortada kalakalmış gibi hissettiriyor.
