hayatınızın kararını verdiginiz bir dönemde 'her ömür kendi gencliginden vurulmuştur' dediniz. ve siz karar verdiniz ,'ömrünüzü gençliğinizden vurmamaya'.. bunu yaparken soluk almadan çalıştınız. kendinizi vurdunuz oysa. utanmadan direnmeden diretmeden tüketmek.. tüketmek. tüketmek. tükettiginiz degerlerin daha sonrasında giderek bugulanması. sizin onları hatırlamak istemeniz. ama artık ne onlar sizi yaşarken ki; zaman dilimindeki anılar, ne de sizin o anılardaki siz olmama gerçekliğiniz.. işte insanı yok edecek en büyük belirsizliktir bu; kişinin pişmanlıgının son haddesidir.
