dökmemelidir...
tüm genellemeler yanlış diye bilinse de bu genelleme her zaman için doğrudur.* bu önerme her zaman için doğrudur çünkü; diğer genellemer gibi subjektif olarak da objektif olarak da yaklaşılsa, sonuç hep ağlanmaya değmeyecekleri yönündedir. bakış açıları farklı olsa da, görünüşte hep tek bir tarafı hayatta hep tokat yemiş olsa bile hala seven kadın, ne kadar güçlü olursa olsun, an geldiğinde duygusallığına yenilir ve gözyaşlarını döker mutlaka. bunun nedenleri, yaşanmışlıklara ve olayların boyutuna göre değişiyor olsa bile, bir kadın bir günün birinde, bir erkek için gözyaşı dökmüştür. ancak ağlarken, kendine kızmıştır hep inandığı için, göz yumduğu için.
bu kadın; direnmiştir sevmemeye, zorlamıştır kendini, inanmıştır, inandırılmıştır... iyi düşünceleri yanlış anlaşılmıştır. sevmiştir, sevildiği yalanına inanmıştır... terk edilip gidince ya da aldatılınca da, sadece kendi yaptıklarına kızarak hıçkıra hıçkıra ağlamıştır saatlerce, günlerce acısını yaşamıştır. parçalanmış, darmadağın olup çevreye saçılmış kalbinin parçalarını, tekrar bir araya gelmesinin mümkün olmadığını bile bile toplamaya başlamıştır, bir daha kalbini kimseye öylesine vermeyeceğini bilerek.
