yaşamayanın bilemeyeceği ızdıraptır.hele ki üniversiteyi başka şehirde okuyup gelmişse eyvah eyvah.
öğrenci evinde yaşanan tonla güzelliğe derin bir hasret beslenir.
arkadaşlarla sabaha kadar batak,king vs. oynamak,eve gecenin bir yarısı dönmek gibi özgürlükleri baba evinde bulamamak büyük hüsrandır.okul bitse de iş var mıdır güzel yurdumda? parası var ise de türk ailesi başka eve çıkma fikrine şiddetle karşı çıkar.sebep de hep aynı soruyla gelir "bu evde neyin eksik?" velhasıl hayat amerikan filmlerindeki gibi değildir.Bir de bu 25'lik vatandaş kız ise vay haline.Annenin gün misafirlerine çay ikram edilir.Sürekli evlilik ile ilgili imalı sorulara maruz kalınır.Okul biter evlenilir daha ne olsun de mi canım.
"Bu eve en son baba girer!" ihtarı ile burun buruna yaşayarak dışarı çıksan bile arkadaşlarınla istediğin kadar kalamazsın.
Bankadan harçlık çekmek babanın yüzüne bakarak para istemekten daha kolaydı diye düşünürsün.
