türk toplumunun çocuk yetiştirme tarzı ile alakalı bir durumdur. toplumumuzda neden böyle bir tarz gelişmiş, derin bir mevzudur. elbet bir açıklaması vardır. şimdi uzun uzadıya bir açıklama yapar, Nihâl Atsız otağından girer, katerina'nın çadırından çıkarım ama kafa şişirmek istemem.
ecnebi toplumlar için " çocuk 18 yaşına geldiğinde bağlasan evde durmaz " denilir. doğrudur da. bakın Avusturyalı bir baba kız çocuklarını, komşuları şikayet edene kadar ne güzel eve bağlamış! neyse. dediğim o ki; avrupai toplumlardA aile bağlarINDAN PEK SÖZ EDiLemez. edilse dahi kuvvet derecesi zayıftır. hoş onların da " aile bağlarımız çok kuvvetli olacak " gibi bir gayleleri yoktur. onlara göre işin esası birey olmaktır. " birey ol da ne olursan ol " anlayışı hakimdir. bu anlayışlarının bizim toplumuza özellikle erkeklerimize yansıması " ecnebi kızlar kolay elde edilebilir " şeklindedir. bizim pencerden öyle görülüyor. ben ne yapayim!
kısacası, bizim toplumlumuzda genel olarak pek zora gidecek bir durum değildir, - hele kız isen - 25 yaşında aile ile yaşamak zorunda kalmak. bi de 5 sene daha geçsin böyle koca da bulunmaz. sonrası zaten belli; kalıksın! artık örekeni hamam tası yapıp, duvardaki ana yadigarı un eleğinin yanına asmaktan başka çaren kalmaz.
