3.
-
Kanadım yok ki kırılsın
Sevgilim yok ki ağlasın
Ben duramam bu yerlerde
Çakıllı, tozlu yollarda
Ayak seslerim kalır, ama
Boğulup gider yellerde
Düşlerim nerde şimdi?
Uyku tutmayan gecelerim
Silindi mi ömrümden?
Daha gülüşleri duyulur
ip atlayan kızların
Portakal bahçelerinden
Anne, ben mi yoruldum
Yoksa dünya mı duruldu?
Yüreğim kaldı gurbette
Kirli sularda çimmekten
Kötü sigaralar içmekten
Şimdi ne var geride?
Bir küçücük anı mı?
Bıçkılanmış bir dal mı?
Onu kimlere anlatsam?
Bir göçebe kuş gibi
Bir sarsak berduş gibi
Alıp başımı gitsem...
bir ahmet erhan şiiri. grup destur ile ezgiye kavuşan.
