ben seni bırakamıyorum, ama sen beni bırak diye ağlıyordur belki...
aaah düş yakamdan diye ağlıyor da olabilir...
mutlu olduğuna inanmaya çalışmıştır, ama belki mutlu değil de mutlu gibi olduğunu anlamıştır. kimse de ne yazık ki kendinden değerli değildir, insan doğası bencildir.
güzel günler yaşanmıştır, en kötüsü akılda hapsolmuştur, ilişki ayrılık sahnesiyle kazınmıştır hafızalara.
kötüyü yok etmek biraz zaman alır...ama sonunda denir, açık ola yolu...
