iş yerimde kapıda duran güvenlik görevlisi bir bayan var... adını bile bilmediğim, ama her girişimde gözlerimin içine bakıp gülümseyerek "günaydın" diyen bir bayan...
bundan birkaç hafta önce, yine kapıdan girerken bana en içten sesiyle "günaydın" dedi. "günaydın" dedim, "ne kadar güzel kokuyor parfümün, bu koku ne kadar çok yakışmış sana." yine en içten gülümsemesiyle teşekkür etti. çok yoğunum(!) çok meşgulüm ya(!) ne gülümsemesine aynı içtenlikle karşılık verebildim, ne de parfümünün adını sorabildim, koşturarak içeriye girip çook mühim işlerimin başına geçtim.
bu sabah yine aynı gülümsemesiyle kapıdaydı. "günaydın" dedi. "günaydın" dedim. "pardon" dedi, hızımı kestiği, değerli(!) zamanımı çaldığı için biraz da sitemle "efendim" dedim. elinde yeşil kaplı özenle paketlendiği belli olan bir kutu vardı, bana uzattı. "bunu size aldım" dedi. "o nedir, ne gerek vardı" diye merakla, anlam vermeye çalışarak pakedi açtım. içinden o çok beğendiğim parfümünün olduğu, üzerinde d&p yazan bir şişe çıktı. kalakaldım, şaşırmaktan öte mahçup oldum, ne desem bilemedim. "çok incesin, hiç gerek yoktu" diyebildim...
yarın işe gittiğimde, kapıdan girer girmez ilk işim yaka kartından bayanın adına bakmak olacak, adını soramam ki... bu kadar ince düşünen, bütün günümün * gidişatını bu kadar değiştirmiş bir insana "adın ne" diyemem ki...
çok yakınlarda sizi hiç ummadığınız bir anda gülümsetip, hiç ummadığınız anda mutlu edebilecek insanlar var ki... ve bu insanlar her şeyi o kadar temiz duygularla, karşılık beklemeden ve iyi niyetle yapıyorlar ki, kendinizden, çevrenize olan duyarsızlığınızdan utanıyorsunuz.
