hatırlanacağı üzere, çocukluğumuza damgasını vurmuş, 80'lerin sonundan amerikan yapımı bir trt programıdır. 911 ismiyle de hatırlanır. kuzey amerikalıların, hızır acil, alo jandarma, polis imdat kombinasyonu olarak addedebileceğimiz 911 servisi ve bu servise yansımış gerçek olayları anlatan bir tv dizisi idi. mesela donmuş bir göle düşen çocuğu helikopterlerle gelip kurtardıkları bölüm hala dün gibi aklımdadır. o zamanlar "peheey biz ölsek ağlayanımız olmaz" der hüzünlenir, ama bir süre sonra atari oynamak için tv kablosunu değiştirirdim umarsızca.
nasıl unutulur zaten? temiz yüzlü itfaiyecidir kasaba şerifidir, oturmuşlar çiçek kaplamalı bir koltuğa, yüzde bir ton kapatıcıdır vesairedir ışıl ışıl parlıyorlar akşamcı ilçe belediye başkanları gibi, anlatıyorlar da anlatıyorlar "şöyle çektim kurtardım", "böyle koştuk yetiştik". çocuğun anası çıkar "şöyle mutluyuz, böyle minnettarız" tey tey.
