kendinden geçme durumudur.. tarifsiz acılar içinde kıvranırsın.. kimseye anlatamazsın zaten kimse de anlamaz.. bir de hergün görüyorsan,gözünün önünde bir başkasının gözlerinin içine bakıyorsa,utanırsın,kalbin acır,nefes alamazsın..gözlerinin içine her baktığında derin sularda boğuluyormuş gibi hissedersin kendini..işte o an tek istediğin kaçmaktır.. kaçıp kurtulmak,yok olmak.. ancak nereye gidersen git seninle gelir.. 'unuttum' derken kendini avutursun sadece bir bakışıyla sil baştan yaşamaya başlarsın tüm acılarını.. bir müddet sonra aklın başına gelir muhakkak. unutmak değil de alışırsın görünce daha güçlü görünürsün.. bazen eski acılarının hatrına onun tarafından gelen anlık mutluluklarla yetinmek hoşuna gider,küçük bir bakış belki ya da dokunuş.. bilirsin sana ait değildir,umutlanmazsın ama yasak olan çekmez mi her zaman.. kabullenmek tek yoldur..
