gördüm ki ayaklarına dokunulmasından hoşlanmayan bir yazar. hehe, nerden mi öğrendim? Neyse o da bende kalsın bebişim. Neyse bu gay tarzlı kayser sozer girişinden sonra daha fazla kendi modumda yazı yazmam gerekiyor. zaten sarhoşum, o beni iyi anlar.* Artık değişiyorum be büşra! Artık daha fazla gelişiyor düşünceler. "Artık çocukluk düşlerimiz kalmadı bebeğim." Sadece gülüyorum o mavi kara ben. Evet, mavi! Haklıydın sen. Yanılıyordum ben. Çünkü gerçekliği olmayan bir düşün peşinde koşuyordum ben. Çocukluktan kurtuluyorum. Görüyorum ki sen de bunu yakaladın. Yatacak 4 duvarlı bir yerdesin. Senin için ne kadar mutlu olsam da kendim için olamıyorum. Kendi gerçekliğimi göremiyorum. Güleceksin ama, geçenlerde birisi ile tanıştım. Adı 'varlık' ' tı. çok mutlu oldum. Bu adam beni değiştirdi. Bir dağa tırmandık onunla.* "Aşağı atlayalım mı?" dedi. Düşünmedim, direkt hayır dedim. Bana katacağı bir şey yoktu çünkü. Artık çocukluk düşlerim geride kaldı. Artık kendim kontrol edemiyorum ki zaten. Hatırlıyor musun sana demiştim, "ben çok fazla kişi için buradayım, onları mutlu etmek için çabalıyorum" diye... Gülmüştün... Şuan için bunu sağladım. Sadece kendimi düşünmeyi iyice bırakarak bunu yaptım. Artık görüşmeyeceğiz gibi. Gerçekten bu sefer gidiyorum. Ama ne olursa olsun seveceğim seni. Bana çok olmasada bir şeyler katan biriydin. Dostunu gammazlamanın ne olduğunu gösterdin. Seni seviyorum dostum. Hoşçakal!
ve sakın unutma!
Hayat, şekerli bir sakız gibidir. Tadı kaçtı mı ağzına yeni bir tanesini atmalısın. Ancak bu şekilde mutlu olabilirsin.
ersen, öbür kıyıya sabah erkenden varmak için adanın sırtında yola çıktığında gece yarısıydı; ordan gemiye binmek istiyordu. Ve hayallerini gerçekleştirdi, o gemiye bindi. Çünkü ihtiyacı olan buydu.
