boktan bir durumdur. yahut sadece benim icin boyledir. daha dun gibi hatirliyorum ilk bisikletim alindiginda havalara ucuyordum. biriktirdigim paralarla aldigim jant kapagi, taktigim boncuklar, aldigim matara, hatta ve hatta hiz sayaci * nasil mutlu ederdi beni. ergenlige girdik, kizlar dikkatimizi cekmeye basladi. haliyle bisiklet rafa kalkti, gozler babanin arabasinin anahtarini aramaya basladi. ufaktan araba kacirmaya baslamalar, yapilan kazalar, derken bu donemi atlattik. daha sonra universite donemi geldi, binbir yalvarisla, krediyle alinan araba, falan fistik ama hicbiri ilk bisikletimin tadini vermedi bana. boyle s.kindirik bir evre iste buyumek. sevmedim lan ben bu isi. tekrar cocuk olmak istiyorum.
