yeryüzünü hissettiği andır,
tanrının; bulutların üzerinde sakallı bir dede düşüncesinin kaybolduğu andır,
çimenlere uzanıp gökyüzündeki bulutların neden sürekli hareket ettiğini düşünmeyi bırakıp iş ilanlarına daldığı andır,
kısaca;
akşam olsada yatsak; sabah olsada geri uyansak, geri yatsak, geri uyansak... monotonluğunu yaşadığının farkına varmaktır.