deliler adına yapılmış bir destan. her bir sahnesin de bir aforizma yüklü. "yönetmen sanırım" "bir de bu taraftan bakın oğlum, ibnelik yapmayın" demiş. ne yalan söyleyim iyiki de demiş. robin williams, mercedes ruehl, jeff bridges, amanda plummer harikalar yaratmışlar. hele ki amanda plummer obsesif bir rolü çok iyi kotarmış *
metroda tekerlekli sandalyede bir dilenci abi versin bu spoileri.
--spoiler--
"bob'u çağırır patronu "heyy bob gel bu gün kıçımı yalayacaksın. bob eline makası alıp, patronunun sağ koluna saplama ihtriyacı duyar. o anda biz geliriz aklına. elim ayağım tutuyor iyi bir de işim var, onlar gibi olmak istemem. biz trafik lambalarıyız dostum. biz kırmızı ışığız."
--spoiler--
jack kutsal kase namlı, ama bir maçta verilen kupadan başka bir şey olmayan nesneyi çalmak için şatoya iple tırmanırken
--spoiler--
"neyseki bu şehirde insanlar yukarı bakmazlar"
--spoiler--
sonuç olarak izlenesi bir film.
edit lan: vladurakul sufre verdi. tekerlekli sandalyedeki dayı tom waits'miş. ice cream mani çığırsaydı tanırdık tabi kendilerini:)
