hayal bu ya, bir beşiktaş maçında, inönü' ye, kapalı'ya gelse, '' çocuklar yer açın, ben de şuradan seyredeyim '' dese, derken eliyle işaret edip '' süleyman, gel, sana da yer var '' diye ondan sonraki efsane, hani şu alnından öptüğü süleyman seba' yı yanına çağırsa, oracıktaki bizler bu iki babaya saygımızı, hayranlığımızı, sevgimizi nasıl ifade ederdik, acaba becerebilir miydik, dünya hiç değilse o an için daha iyi bir yer olur muydu diye düşündüğüm insan.
