Yine yağmur var içimde bir yerlerde ve yine yavrusunu kaybetmiş uçsuz bucaksız anne hüznü var ta derinlerden gelen... bu, gözün alabildiğine her halimde görünüyor zaten, saklayacak ne bir şeyim ne de gücüm yok... bak işte... yine bu kahrolası, yine bu aynı berbat his. bir dünyam vardı rüyalarım vardı ve meleklere olan inancımda... ama şimdi onları bulamıyorum, nerde olduklarını da bilmiyorum. Hemen şuracıkta, yanıbaşımdaydılar ama yoklar şimdi... gözlerimi kapatsam da kapatmasam da yoklar işte. Belli ki seni beklerken onlar da çoktan gitmişler... zaten sensiz onların da bir önemi yoktu. ben seni beklerken hiçbir şeyin, hiçbir önemi olmadı zaten... ve şimdi O, yine o aynı yoldayım, hani iki kenarında sıralanmış ağaçlar olan. Orta yerinde, bana ve içimdeki kargaşaya aldırmadan ve bir daha hiç geri gelmemecesine sessiz ve usulca akan ve de akıp giden, ilerde gözden kaybolan, her zaman yoluna devam eden nehrin kenarındayım ben. randevu için beklemiyorum seni... ben, ben sadece...
Ordayım işte, ağaçların arasında seni bekliyorum... sigaramın kaçıncı bitişi bilmiyorum ama bekliyorum ben.. sadece ve sadece karşı kıyıdan geçmen için bekliyorum seni... sıralanmış ağaçların altında mucizeyi düşlerken, geriye kalmış bütün inancımla yalvarıyorum ve bir başıma kalmış bekliyorum. seninle buluşmak için değil bu yalvarışım. Sadece ve sadece karşı kıyıdan bile olsa oracıktan geçmen ve bana görünmen için bekliyorum seni... belki de son bir kez daha olsun görebilmek için. seni Bir kez daha sensiz yaşamak için ve bir kez daha ve bir kez daha, daha da fazla sevebilmek için..
...Ve sessizce çığlık atıyorum içimden. nehir akıyor. Sigaram yanıyor ve seni bekliyorum.
