dünyanın en güzel duygularından biridir. küçük kardeşseniz ve de sevgililiği saymazsak, yıllar sonra başklarının yaptığı birşeylerden dolayı bir statü sahibi olursunuz. ufacık bişeyin dünyaya geldiğine tanık olursunuz, ona yürümeyi öğretirsiniz, düşecek diye aklınız yerinden oynar, kaşığı ilk defa kendi tutup bişeyler yemeye başladığında, tuttuğunuz takım avrupa şampiyonu olmuş gibi sevinir, gururlanırsınız* konuştuğuna şahit olursunuz, bir gözyaşına dünyayı yakarsınız, sakallarınız batıyor diye sakal bırakmazsınız. işte böyle bişeydir dayı olmak. anne, baba olmayı düşünemiyorum bile..
