insanlara daima insan üstü bir şeymiş gibi gelir doktorluk ve tıp fakültesi okumak. (abartmakta da haklı olabilirler kanımca, her yiğidin harcı değildir bana göre. okumaktan çok bu mesleği layıkıyla icra edebilmek.)
onun dışında; ülkemizde kıytırık bir bölüm (yanlış anlaşılmasın, okumak için okunan, ekmek su gibi diploma dağıtılan bölümler diyelim biz buna) bile okuyan insanın çıktığı kabuğu beğenmediği gerçeğini göz önüne alırsak, çok da yadırganmaması gereken tıp öğrencisi davranışıdır (tıp fakültesinin de iyisi kötüsü var tabii. bunların arasında da aşağılama/yüceltme/rekabet/bok atma olduğuna eminim). evet, bahsi geçen fakülteye girmek zordur, fakat orayı bitirip, diplomasını almak daha zordur pekala. her götü kalkık tıp öğrencisi de doktor olacak diye bir şey yoktur bu yüzden.
ancak genelleyecek olursam (kendi tecrübelerime dayanarak) tıp fakültesi öğrencilerinin az önce bahsettiğim kıytırık bölümlerde "okuyorum ban tmaaam mıa?" demek için bulunan çoğu organizmadan daha olgun ve mütevazi olduğudur.
