çok garip bir olay bana kalırsa. insanın ismi kendine özgüdür denir, isminin anlamının insanın yapısına kattığı şeyler olduğu söylenir. soyada gelince, geldiğin soyu belli eder, kanbağı vs. düşününce senle aynı hem ad hem soyada sahip birinden sana pek zarar gelmez, hemen hemen sen gibi biridir. e yok artık. elbette ki yanlış bir varsayım ama ben öyle olmasını çok isterdim.
belki benle aynı ad soyadı taşıyanlar normal insanlar olsaydı, onların varlığı yokluğu pek beni ilgilendirmezdi. ama bahsettiğim insanlar, normal insanlar olmayıp ve aynı zamanda bulunamayan ama sürekli aranan insanlar olup onlar arandığında bulunan kişinin ben olması beni bunla ilgilenmeye itti.
aranmak diyorum, ama telefonla aranmaktan bahsetmiyorum. bildiğin polis arıyor. yok adam yaralamışım yok bilmem ne yapmışım. ne pis ayşe' ymiş yıldırdı bizi. her biri aynı kişi mi bilmiyorum ama o kadar çok psikopat ayşe' nin varlığı gerçekten korkunç.
(bkz: ooo benden çok var)
üstelik aynı dertten babam da müzdarip. ismi benim kadar yaygın olmasa soyadı yaygın, ismi de bi yerden tutmuş işte.
bilir misiniz siz bir çocuğun babasının işten dönüşteki yolunda her zamanki saatte onu bulamamasının ne demek olduğunu ve de üstüne 1 saat sonrasında hala o baba yoksa çocuğun ne durumda olduğunu? * açıkçası zihnim daha o zaman bulanmamıştı, aklıma kötü şeyler gelmiyordu. benim hala umudum vardı ama eve gittim, babam evde de yoktu. bekle gelmez, bekle gelmez. haber de yok üstelik, iş yerini ara çoktan çıktı diye cevap al. eneee umutlar iyice tükenmekte ve ne olduğuna anlam verilememekte. yavaştan kötü düşünceler zihnime doluşmakta. gidebileceği yerler aranır ama orlarda da yok. yok allah yok... artık çok zaman sonra telefon gelir; babam döviz kaçakçılığı yüzünden suçlanmakta. bu da ad ve soyad aynılığından kaynaklanmakta...
(bkz: ooo çok sıkıldım)
amma... bu işte biraz da benim tuzum var. nasıl mı?
bir kaç gün öncesinde zile basan birileri soru sormuştu evin küçük kızına:
-yurtdışında bi yakınınız var mı?
+evet, dayım almanya' da.
ee bu da bana bir ders oldu. artık yabancı insanlarla büyüklerimden habersiz konuşmuyorum, evet hala... *
(bkz: ooo yerim çok dar)
