hadi itiraf edelim. bakın gecenin bu vaktinde şurada biz bizeyiz. gerçeği özellikle kendimiz hakkındaki gerçekleri bazen duymak istemiyoruz. birilerinin bizim başarısızlıklarımızı, hatalarımızı ve kötülüklerimizi dillendirmesini hazmedimiyoruz.
istemiyoruz işte, bizim derinlerimizde çok uzun zamandır kabullendiklerimizi başkalarının dillendirmesini istemiyoruz. çünkü o zaman kendimizi kandırdığımız, teselli ettiğimiz tüm o yalanlar silinip gidiyor. gerçeğin ve dolayısyla da hayatın soğuk yüzü karşımıza çıkıyor, canımızı yakıyor.
istiyoruz ki, yalan da olsa sevsinler, övsünler bizi. başarısızlıklarımızı, hatalarımızı yüzümüze vurmasınlar, canımızı yakmasınlar. bizi bizim yalanlarımızla , avuntularımızla baş başa bıraksınlar.
gerçekleri biliyoruz ama sevmiyoruz işte. özellikle duymayı.
